Monday, November 27, 2006

ความรักที่แท้จริง
มนุษย์เป็นมัคลูก (สิ่งที่ถูกสร้าง) ที่มีเกียรติที่สุดบนโลกนี้. มนุษย์สืบเผ่าพันธ์มาจากคนคู่หนึ่งที่ห่วงหาต่อกัน และบางช่วงบางตอนของมนุษย์คู่นั้นก็ต้องเผชิญกับความโศกเศร้าอาดูร นั้นเป็นสัญลักษณ์บอกให้กับเราในชนรุ่นหลังนี้ว่า เมื่อมนุษย์คู่แรกไช่จะเกิดขึ้นมาบนความพร้อมและสมบูรณ์พูนสุข เราผู้เป็นวงค์วานของมนุษย์ผู้นั้น ย่อมมิอาจจะดำรงชีวิตอยู่ด้วยความสะดวกสบายโดยตลอดได้.

ชีวิตนี้ต้องต่อสู้ ชีวิตนี้ต้องดิ้นรน ชีวิตนี้ต้องอดทน ชีวิตนี้ต้องพร้อมเผชิญหน้ากับวิบากกรรมใด ๆ บนทางที่เที่ยงตรงและถูกต้อง.

เราเคยตระหนักบ้างไหม กับการกำเนิดของชีวิตนี้ ที่ถือเป็นคุณูปการอย่างล้นเหลือจากองค์ผู้อภิบาลสู่มวลมนุษย์ เมื่อใดที่เราได้เข้าฟังการบรรยาย ช่วงเวลาที่เราทำงาน หรือช่วงเวลาที่เราร่วมสังคม เราคงจะเคยได้ยินเรื่องราวต่างๆ มากมาย ทั้งสิ่งที่ดีที่ควรค่าแก่การจดจำ หรือเรื่องราวแห่งความทุกข์ท้อระทม

ทุกอย่างเหล่านี้ ได้เวียนว่ายในชีวิตมนุษย์เราเคยถามตัวเองบ้างหรือเปล่า ? ทำไมเราจึงต้องเกิดมา ? เราเคยได้คิดคำนึงถึงคุณค่าของชีวิต และชีวิตเราได้มีคุณค่าต่อเพื่อนมนุษย์หรือไม่ อย่างน้อยที่สุดก็สำหรับคนที่ใกล้ชิดกับเรา ?เราเคยสำนึกหรือไม่ว่า การที่เราสามารถดำรงชีวิตมาจนถึงวันนี้ หาไช่เพราะเหตุอื่นใดไม่ หากแต่นั้นเพราะรัก รักอันยิ่งใหญ่จากเอกองค์อัลเลาะห์…?

เรารู้สึกเศร้าใจมาก กับการที่ต้องจากลากันจากพ่อ จากแม่ จากคนที่เรารัก เรารู้สึกวังเวงเมื่อใดที่ต้องจากเพื่อน เรารู้สึกระทดระท้อ เมื่อใดที่พลาดหวังจากสิ่งที่ใฝ่ฝัน แต่ทุกอย่างเหล่านี้หาไช่จะจีรังยั่งยืนไม่ นอกเสียจากความรักอันเที่ยงแท้ของผู้ทรงนิรันดร์ เราเคยห่วงหาต่อพระองค์ไหม ?

โอ้พี่น้องของฉัน บ่าวของพระองค์ผู้ซึ่งได้รับความรักอันยิ่งใหญ่ที่พระองค์ประทานมา นั้นคือ “อีมาน” และ “อิสลาม” เราต้องตอบสนองต่อความรักอันยิ่งใหญ่นั้นด้วยความดี ด้วยการสร้างประโยชน์ ด้วยการช่วยเหลือต่อผู้ด้อยโอกาส ด้วยเจตนาอันบริสุทธิ์ เพื่อความโปรดปรานของพระองค์

เวลาได้เดินทางจากเราไปอย่างรวดเร็ว หากเวลาที่มีนี้ เราไม่ได้ใช้เพื่อสร้างคุณค่า เราก็จะเป็นมนุษย์ผู้สูญเปล่า มนุษย์ผู้ขาดทุน…

จงสัญญาเถิด เราจะทำปัจจุบันให้ดีที่สุด และอนาคตจะต้องดีกว่าวันนี้ เพื่อสิ่งที่ดีๆ ประดับตัวเรา ที่ขอมอบแด่คอลิก (ผู้ทรงสร้าง) ผู้เป็นอมตะแห่งความรัก

เพราะความรัก เราพร้อมทำทุกอย่างเพื่อให้เขาประทับใจ และตราตรึงใจกับเราตราบเท่านาน

เรารักอย่างอื่นได้ เราพร้อมสนองตัวเราเองเพื่อความรักนั้น แต่รักที่ยิ่งใหญ่ที่สุดต้องเพื่ออัลเลาะห์ อันจะดำรงอยู่เป็นอมตะนิรันดร์กาล…

เขียนให้เพื่อนผู้เดินทางไปทำฮัจย์

No comments: